Pochodzi z Japonii, a w Europie pojawił się w 1995 roku.
Technika plastrowania jest stosowana dla utrzymania efektu terapii manualnej. Za pomocą plastra można skorygować ustawienie kości względem siebie, wpłynąć na pracę mięśni i ścięgien. Plaster powoduje stymulację receptorów, zwiększa przestrzeń, relaksuje tkanki.